نمونه ادرار برای تشخیص انواع عفونت های دستگاه ادراری و اثبات وجود برخی از مواد و سلولها از جمله قند، پروتئین، خون، گلبول های سفید و گلبولهای قرمز تحت بررسی قرار گرفته و در صورت لزوم کشت داده می-شود.
اگر نمونه ادرار در زمان جمع آوری آلوده شود نتایج آزمایش ادرار و کشت آن خصوصا از نظر تشخیص عفونتها دچار اشکال خواهد شد، لذا باید نکات زیر را رعایت نمود:
• پیش از انجام آزمایش از نوشیدن بیش از حد مایعات اجتناب نمائید.
• دست های خود را کاملا با آب و صابون شسته و به خوبی با دستمال کاغذی خشک کنید.
• درب ظرف ادرار را با احتیاط باز کنید؛ بدون آن که دستهای شما با سطح داخلی ظرف یا درب آن تماس پیدا کند.
• سر آلت را با دستمال مرطوب یکبار مصرف دوبار و هر بار با استفاده از یک دستمال جدید تمیز کنید.
• مراقب باشید که سر آلت به سطح داخلی ظرف نخورد.
• مقدار کمی از قسمت اول ادرار (چند قطره اول) را به داخل توالت تخلیه کرده و حدود ۳۰ میلی لیتر (نصف ظرف نمونه) از آن را جمع کنید.
• درب ظرف نمونه را بسته و آن را تحویل آزمایشگاه دهید.
توجه داشته باشید که: بهترین نمونه برای تشخیص عفونت¬های ادراری نخستین نمونه ادرار صبحگاهی است.
مراجعه کننده گرامی:
در صورتی که نمونه ادرار در منزل تهیه می شود:
• حتما پس از جمع آوری ادرار باید آن را در طبقه پائین درب یخچال قرار دهید.
• نمونه ادرار را تقریبا تا ۱۲ ساعت پس از جمع آوری می توان در یخچال نگهداری نمود.
• در زمان انتقال نمونه ادرار به آزمایشگاه آن را در کنار یخ قرار دهید.